Als kind liep ik altijd al met houtjes te spelen, met een schilmesje schoonmaken, vormgeven e.d. Ik knutselde en tekende graag, maar deed hier verder niets mee.

Tot dat ik, inmiddels allang volwassen zoals dat heet, de behoefte kreeg om iets helemaal voor mijzelf te hebben waarin mij kon uiten. Ik ben gaan schilderen, maar hout en het 3 dimensionaal werken bleef trekken. IK ben toen terecht gekomen bij Creapoelka en er nooit meer weggegaan.

Wie ben ik nu, wat doe ik nu?

Geen kunstenaar, geen meubelmaker
Wat dan wel ?
Houtbewerker............

Hout is iets moois. Bomen omvatten het hele leven, met de wortels in de aarde, met de kroon in de "hemel ". In de herfst zich terug trekken om in het voorjaar weer uit te lopen.
Zo is ook het leven. Je af en toe in de hemel voelen, maar soms ook weer terug op en in de aarde.
De manier waarop ik op een bepaald moment  met mijn beeld bezig ben geeft weer wat erop dat moment in mijn leven speelt.

In het begin zocht ik hout uit en liet me door het hout leiden.
Nu ga ik (meestal ) uit van een idee en probeer dat  uit te voeren.

De werken hebben geen titel. Soms kunnen ze functioneel zijn, maar altijd vertellen ze hun verhaal  op hun eigen houtje.
Of is het mijn houtje ?

Graag laat ik me inspireren door mensen om me heen. Daarom sta ik open voor nieuwe contacten.